Varlık-İlişki Modeli (Entity Relationship Model)

Varlık İlişki Modeli; veri modellemede ve çözümlemede ilişkilerin ortaya konmasında kullanılan bir araçtır. 1976 yılında Chen tarafından geliştirilen bir modeldir. Tabloların semboller ile ifade edilmesidir.

Varlık (entity) :

Var olan ve benzerlerinden ayırt edilen her şeye varlık denir. Kalem, masa, defter, sandalye, vb. hepsi birer varlığı temsil eder.

Varlık Kümesi (entity set) :

Aynı türdeki varlıkların biraraya gelmesi ile oluşturulan kümeye verilen isimdir.

Nitelik (attributes) :

Varlık kümesindeki varlıkların özelliklerini göstermek ve varlıkları birbirinden ayırt etmek için kullanılır.

İlişki (relationship) :

Varlıklar arasındaki bağlantıya verilen isimdir.
varlık-İlişki sembolleri :

Günümüze kadar çok sayıda veri modelleri geliştiriilmiştir. Bunları 4 grupta toplamak mümkündür. :
1) Hiyerarşik veri modeli (Hierarchical data model); 1960'lı yıllarda geliştirilen veri modelidir. Hiyerarşik veri modeli, ana-bilgisayar ortamlarında çalışan yazılımlar tarafından kullanılmaktadır. Bu model, ağaç yapısına benzer. Bilgileri bir ağaç yapısında saklar. Kök (root) ve bu köke bağlı bağlı dal (branch) kayıtlar bu veri tabanının yapısını oluşturur. Bu modelde çoklu ilişkileri temsil edebilmek için, varlık tiplerinin her ilişki için ayrı ayrı tanımlanması gerekir ki; bu da gereksiz veri tekrarına sebep olur. Bu türde en çok kullanılan yazılım, IBM tarafından çıkarılan IMS'dir.
2) Ağ veri modeli (Network data model); 1960'lı yıllardan sonra geliştirilen modeldir. Veriler birbirine ağ şeklinde bağlanmıştır.
3) İlişkisel veri modeli (Relational data model); günümüzde en yaygın kullanılan veri modelidir. 1970-1980'li yıllarda Kod tarafından ortaya atılmış ve yaygınlaşıp kullanılmaya başlanmıştır. İlişkisel veri tabanını çeşitli tablolar arasında organize edilmiş verilerden oluşan veri tabanı olarak açıklanabilir. Bu farklı tablolar arasındaki veriler, çeşitli anahtarlar vasıtası ile birbirine bağlanırlar. İlgili tablolarda, sütunlar arasında bir anahtar sütun yer alır.
4) Nesneye Yönelik veri modeli (Object-Oriented data model); Son yıllarda, nesneye yönelik programlama dillerinin kullanımına paralel olarak nesneye yönelik veri tabanları da günümüzde önem kazanmaktadırlar. Nesneler, bir tabloda yer alan bir kayıttan çok daha karmaşık bir yapıya sahiptirler ve daha esnek bir yapıda daha kullanışlı düzenlenebilmektedirler. Nesneye dayalı bir veri tabanında yapısı gereği arama işlemleri çok hızlı yapılabilmektedir. Özellikle büyük tablolarla uğraşırken ilişkisel veri tabanlarından çok daha hızlı sonuca ulaşmaktadırlar, ancak çalışmanın mantığı tümüyle değişmektedir.